Diagnostyka

Diagnozowanie endometriozy powinno odbywać się według następujących etapów:

  • Wywiad lekarski, w czasie którego lekarz powinien zapytać o:
    • Ból występujący okresowo przechodzący w ból ciągły
    • Bolesność miesiączek
    • Bolesność współżycia
    • Bolesność oddawania moczu bądź stolca
    • Wiek, w którym wystąpiła pierwsza miesiączka (menarche)
    • Długość cykli menstruacyjnych
    • Długość krwawień menstruacyjnych
    • O występowanie endometriozy w najbliższej rodzinie
    • Jeśli były, o liczbę dzieci
    • Jeśli były, o liczbę ciąż mnogich
    • Jeśli było, o długość karmienia piersią
    • Stwierdzony hiperestrogenizm
  • Badanie przedmiotowe (np. przeprowadzenie badania ginekologicznego w trakcie mestruacji zwiększa szansę znalezienia ognisk endometriozy głęboko naciekającej),
  • Badania obrazowe (m.in. badania ultradźwiękowe (USG), prześwietlenia MRI (rezonans magnetyczny), tomografia komputerowa),
  • Laparoskopia – złoty standard + potwierdzenie w badaniu histopatologicznym

 

Aktualnie nie ma prostego, nieinwazyjnego testu, którym można zdiagnozować jednoznacznie endometriozę.

Wiele ośrodków w świecie poszukuje czułych markerów choroby, lecz okazuje się, że ich znalezienie nie jest taką łatwą sprawą, bo każda z kobiet jest trochę inna, i towarzyszą jej odmienne choroby i dolegliwości.

Na ten moment ostateczna diagnoza może być postawiona tylko po badaniu laparoskopowym z potwierdzeniem wyciętych skrawków w badaniu histopatologicznym. Laparoskopia jest drogą oraz inwazyjną metodą, ale jednocześnie stanowi jeden z najlepszych sposobów leczenia choroby. Jednak powinien się on odbyć w wyspecjalizowanym ośrodku. Powoli takie centra leczenia endometriozy tworzą się w świecie, i mamy nadzieję, że w najbliższych latach zaczną powstawać w Polsce. Jeżeli zabieg przeprowadzony jest przez osobę, która nie jest specjalistą w leczeniu endometriozy, czasami dochodzi do sytuacji, w której ogniska choroby zostają niezauważone. W czasie zabiegu powinno się również stosować specjalne nici, żele i płyny antyzrostowe, w szczególności u kobiet, które planują poczęcie dzieci, by chronić przestrzeń jamy otrzewnowej przed pooperacyjnymi zrostami, które mogą przyczynić się do niepłodności kobiety.

Jeżeli młoda dziewczyna lub kobieta nie chce poddać się zabiegowi operacyjnemu / laparoskopii, wówczas lekarz może postawić diagnozę, która może wskazywać na istnienie endometriozy. Doświadczony ginekolog, powinien być w stanie rozpoznać symptomy sugerujące obecność endometriozy – dokonując oceny na podstawie wywiadu, objawów, przebiegu oraz historii choroby. Aby ta ocena była jak najbardziej trafna ważne jest aby pacjentka była szczera oraz potrafiła dokładnie zlokalizować oraz opisać źródło i nasilenie bólów.

W tym celu proponujemy przygotować się na pierwszą wizytę u lekarza, by przedstawić w sposób rzetelny wszystkie dolegliwości, opis symptomów oraz dokładny opisu samopoczucia wraz z częstotliwością występowania objawów. W tym celu można skorzystać z kwestionariusza, który znajduje się w dziale „Pierwsza konsultacja” Należy zapoznać się z pytaniami oraz postarać się jak najtrafniej udzielić odpowiedzi. Pamiętać należy, że nie wszystkie bóle w okolicach miednicy lub obniżona płodność mogą świadczyć o obecności endometriozy. Często może zdarzyć się, że podobne objawy mogą być wywołane przez inne schorzenia.

Jeżeli w trakcie wizyty i wywiadu okaże się, że lekarz zignoruje to co mówimy lub obserwujemy i jedyną propozycją będzie przepisanie tabletek hormonalnych, proponujemy poszukać innego lekarza. Endometrioza to choroba wymagająca prowadzenia ginekologicznego przez znaczną część życia, dlatego warto poszukać kompetentnego, prowadzącego z troską o nasze zdrowie i płodność odpowiadającego nam lekarza.